Cities in Balance

Η Cities in Balance ιδρύθηκε το 2018 από τους αρχιτέκτονες Νεφέλη Παπαδημητρίου και Ανδρέα Λαμπρόπουλο και την καθηγήτρια κινηματογραφικών σπουδών Λυδία Παπαδημητρίου ως επιστημονική εταιρεία, με τίτλο «Διεπιστημονικό Κέντρο Μελέτης Γλυπτικής, Αρχιτεκτονικής και Επικοινωνίας, Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία».

Σκοπός της εταιρίας είναι η συμβολή στην προστασία, την ανάδειξη και την δημιουργία βιώσιμων και αξιοβίωτων δημόσιων χώρων εντός των σύγχρονων πόλεων.

Η Cities in Balance εργάζεται για τη μελέτη των αστικών δημόσιων χώρων και για τη βελτίωσή τους, ώστε να ισορροπούν ανάμεσα στις κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές δυναμικές, με άξονες ανάπτυξης και λειτουργίας βασικές ανθρώπινες και πολιτισμικές αξίες, όπως η ελευθερία, η ποιότητα ζωής, η τέχνη, η αρχιτεκτονική, το φυσικό περιβάλλον.

Οι ελκυστικοί, προσβάσιμοι και φιλικοί σε όλες τις κοινωνικές ομάδες υπαίθριοι κοινόχρηστοι χώροι που ενθαρρύνουν την επικοινωνία και λειτουργούν ως στέρεο υπόβαθρο πολιτισμικής, οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής προόδου είναι το όραμα της Cities in Balance.

Στις πρακτικές της η Cities in Balance περιλαμβάνεται η διεπιστημονική έρευνα για τον αστικό και δημόσιο χώρο, τη διευκόλυνση της επικοινωνίας μεταξύ εμπλεκομένων φορέων και κοινού, την εκπαίδευση και τη διασπορά της γνώσης των ερευνητικών πορισμάτων και την ανάπτυξη προγραμμάτων, σχεδιασμού και εφαρμογών βελτίωσης των συνθηκών στο φυσικό χώρο με εργαλεία την τέχνη και την αρχιτεκτονική.

Οι αρχές μας

Στον πυρήνα των υπηρεσιών και των δράσεων της CiBA Cities In Balance βρίσκονται:

  1. Ο άνθρωπος και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα του:
  • Τα δικαιώματα κάθε ανθρώπου «..σε ανάπαυση και σε ελεύθερο χρόνο.[1] και «σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία..» [2]
  • Το δικαίωμα «να συμμετέχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της»[3]
  1. Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος για την διασφάλιση της βιωσιμότητας κάθε ανθρώπινης παρέμβασης στον χώρο.
  1. Η τέχνη ως μέσο επικοινωνίας στο δημόσιο χώρο και αναπόσπαστο κεφάλαιο για την κοινωνική ευημερία.
  1. Η παιδεία ως βάση για την πρόοδο σε ατομικό, προσωπικό και συλλογικό επίπεδο κάθε κοινωνίας.
  1. Ο διάλογος, ως απαραίτητο συστατικό για την καινοτομία, την κατανόηση, και τη δημιουργική σκέψη.

[1] Αρθρο 24 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

[2] Άρθρο 25, παρ.1 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

[3] Άρθρο 27, παρ.1 της Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων